سه پایه‌ی نقاش

این نقاشی یکی از آثار هامرشوی از فضای بسته است که این هنرمند به‌خاطر آنها مشهور است. سه‌پایه‌ی نقاشی نیز این اثر را به نوعی از نقاشی با موضوع «هنرمند و ابزار کار او» تبدیل می‌کند،اما این بار بدون آنکه هنرمند خودش در آن حضور داشته باشد؛ هامرشوی قصد داشت که در نقاشی‌های خود از روایت‌پردازی اجتناب کند.

این هنرمند حتی در دوران خودش هم عمدتاً به خاطر نقاشی‌هایش از فضای داخلی شناخته می‌شد. او بارها و بارها به دیدن سوژه باز می‌گشت و با پافشاری تقریباً شگفت‌انگیزی، همیشه در حال امتحان عوامل موثر جدید در نقاشیهایش بود. نقاشی‌های او اتاق‌های خالی، زاهدانه و به طرز عجیبی ثابت را به تصویر می‌کشند که با جوی بی‌صدا و پرتنش پر شده است و نوری ملایم از پنجره‌ها وارد می‌شود تا به آرامی بر روی دیوارها بتابد. هوا تقریباً حالتی مادی دارد و در عین حال به نظر می‌رسد که اشیای مادی موجود در صحنه‌ها در حال حل شدن هستند، و این به این معناست که همه چیز ویژگی سبک و مرتعش یکسانی به خود می‌گیرد. رنگ‌ها محدود به طیف باریکی از خاکستری‌ و سفید هستند، اما فراوانی ریزه‌کاریهای موجود در تصویر فوق‌العاده است.

این نقاشی با معروف‌ترین آثار این هنرمند فرق داد، آثاری که در آن‌ها معمولاً زنی تنها حضور دارد و اغلب پشتش به سمت ما است. فارغ از حالت قرار گرفتنش، همیشه اینطور به نظر می‌رسد که بی‌حرکت مانده و در دنیای خود غرق است. به نظر می آید که زندگی متوقف شده است؛ حتی درِ گشوده هم ارتباطی با دنیای بیرون برقرار نمی‌کند. مشخصاً در اینجا هنرمند مشغول به کار بر روی نقاشی بوده و برای لحظه‌ای دست از آن کشیده است. با این حال، ویژگی معمول هامرشوی این است که از کشیدن نقاشی خودش در صحنه اجتناب کند؛ او نمی‌خواست که نقاشی جنبه‌های روایتی پیدا کند.

نقاشیهای هامرشوی از فضای داخلی مدیون هنر دانمارکی در نیمه اول قرن ۱۹ و هنر هلندی قرن ۱۷ است، اما نقاشیهای او با جو منحصر به فرد و عجیب خود از آثار پیشینیانش متمایز هستند.

آیا می‌خواهید نقاشی‌های بیشتری از این هنرمند ببینید؟ مقاله‌ی ما درباره‌ی "زندگی آرام درون فضای داخلی  نقاشیهای ویلهلم هامرشوئی" را در مجله‌ی دیلی‌آرت را ببینید.