قنات در مارلی

یادگاری از گذشته ی سلطنتی فرانسه، قنات مارلی له-روی در حومه ی پاریس به طرز با شکوهی در برابر آسمان درخشان پاییزی در نقاشی آلفرد سیسلی طلوع می کند. این بنا در قرن هفدهم به عنوان بخشی از یک سیستم آبرسانی پیچیده ساخته شد که به منظور حمل آب از رود سن برای تامین فواره ها و آبشارهای باغ های پادشاه در کاخ های مارلی دو و ورسای طراحی شده بود.

این قنات در زمان این نقاشی حدود یک دهه بود که از کار افتاده بود، اما همچنان برای گردشگران جذاب باقی ماند. با این حال سیسلی فقط یک سوارکار تنها-از اعضای نظامیان محلی را به گونه ای به تصویر کشیده است که انگار از بلندی این بنا غافل است. حضور او تاکیدی بر انزوا و غفلت دارد، چرا که به نظر می رسد قنات به آرامی توسط منظره ای که در آن قرار  دارد تسخیر شده است. سیسلی برخلاف دوستان و امپرسیونیست های همکارش پیر رنوار و گوستاو کایبوت که مجذوب فعالیت های اوقات فراغت و زندگی مدرن پاریسی بودند، خود را وقف به تصویر کشیدن مناظر روستایی کرد. سیسلی در روستای لووسین زندگی می کرد و فاصله اش تا قنات مارلی یک پیاده روی راحت بود. این تنها کلوزآپ او از این منظره است که خود قنات بعنوان موضوع اصلی نقاشی است. سیسلی بر خلوص بصری منظره تاکید دارد و بین نور، رنگ و فرم هارمونی ایجاد می کند. به نظر می رسد موضوع او بیش از اینکه قنات باشد، راه هایی است که یک سازه ی دست بشر با طبیعت تضاد ایجاد می کند و درعین حال به دست همان طبیعت هم تحلیل می رود. قلموکاری های سریع و متنوع او حسی از یک ناپایداری درخشان ایجاد می کنند.