دیوژن

ژان لئوم ژروم (1824-1904) هنرمند فرانسوی برجسته قرن نوزدهم بود که به خاطر سبک نقاشی آکادمیک خلاف عرفش شناخته شده است. ژروم با گذار در حال تکامل به سوی امپرسیونیسم در زمان خودش مخالف بود و در پی حفظ سنت آراسته نقاشی آکادمیک بود. گرچه ژروم حامی این سنت است، او تلاش هایی در جهت دراماتیزه کردن نقاشی هایش در صحنه های پرشکوه تاریخی داشته که بی سابقه است. «دیوژن»، فیلسوف بدبین را به گونه ای نمایش داده که ماهیت کلی وی را به تصویر بکشد.

دیوژن از بنیانگذاران مکتب کلبیون در یونان باستان بود. در این مکتب فکری رد اقتدار و هنجارهای اجتماعی پذیرفته بود. هدف این مکتب آزادسازی جامعه مسخ شده از اسارت تملکات و شهوات خود و ترویج یک زیست ساده و پرهیزکارانه بود. دیوژن تجسم صمیمانه این فلسفه در زندگی شخصی خودش بود و به عنوان شخصیتی شناخته شده است که اعتبار بسیاری از شخصیت های برجسته آن دوران را در ملا عام به چالش می کشید(همچون قطع کردن سخنرانی های افلاطون و بی احترامی به اسکندر مقدونی در حضور او).

موضوعات و نمادهای متعدد در این اثر تصویری دقیق از زندگی و فلسفه او به دست می دهند. همچون در اثر، دیوژن در خیابان زندگی می کرد(و به گزارش برخی) در بشکه هایی که برای نگهداری غذا استفاده می شد. این مثالی از فلسفه او در تلاش برای زندگی آزاد و طبیعت گراست. سگ های درون این صحنه به این باور فیلسوف متوسل شده اند که باید از ظاهر سخت و رویکرد رواقی حیوانات به زندگی الگوبرداری کنیم. چراغی که در دست دیوژن قرار دارد از این گزارش های عمومی درباره فیلسوفی برداشت شده است که در خیابان ها پرسه می زد و با تاباندن نور چراغ به صورت یونانیان به دنبال فردی درستکار می گشت. تمامی مضامین، عناصر و سمبولیسم استفاده شده در این اثر یک بازنمایی کلی از زندگی فیلسوف است که نگاهی اجمالی به یک روز از زندگی یک کلبی دیوانه یونانی به دست می دهد.

-       الکساندر اسمیت