با تشکر از همکاری موزه مائریتشویس در لاهه، که به لطف آنها می توانیم به انتشار شاهکارهای موزه در روزهای یکشنبه بپردازیم.
در حقیقت وجه تمایز این اثر، توجه و مورد دستمایه قرار گرفتن چنین موضوع روزمرهای توسط پاتر است. گاو نر در یک علفزار، او این اثر را در ابعادی بسیار بزرگ و با دقت بسیار زیاد در پرداختن به جزئیات، نقاشی کرده است. از مگسهایی که در پشت گاو نر جنب و جوش میکنند تا قورباغهای که در پیش زمینه اثر قرار دارد. پاتر، گاو نر را به طور نمایانی در مرکز نقاشی قرار داده، آن را کمی متمایل از پایین به تصویر کشیده بطوریکه تا حدودی بالاتر از افق به نظر میرسد. تابستان است. خورشید میدرخشد و چکاوکی بر بلندای آسمان پرواز می کند، اما در سمت راست طوفانی در حال برخواستن است و سایه تاریکی روی چمنزار آفتابی انداخته. کلیسای ریسویک در افق قابل مشاهده است و موقعیت مکانی صحنه را درست خارج از لاهه، جایی که پاتر در هنگام خلق این اثر در آنجا زندگی می کرد، قرار می دهد.
بینندگان به طور معمول تصور می کردند که پاتر (۱۶۵۴-۱۶۲۵) یک گاو نر واقعی را به تصویر کشیده است اما حقیقت ندارد. با توجه به نظر متخصصین دامپزشکی در مورد گاو نر موصوف، او شاخ های یک حیوان دو ساله را دارد ولی دندان هایش متناسب یک حیوان چهار یا پنج ساله است. علاوهبر این، شانه های او متناسب با یک گاو نر بالغ است، اما پاهای یک حیوان جوان را دارد. حالت نمایش حیوان نیز صحیح نیست: شانهها و پاها همراه با زاویه کمی نشان داده شده، در حالی که قسمت میانی صاف است. احتمالاً گاو نر به این صورت نمی توانسته بایستد.
ظاهراً پاتر از مطالعات مقدماتی خود در خصوص گاوهای نر در سنین مختلف استفاده کرده است. وی با بهرهگیری از مطالعات خود، تلاش کرده است تا گاو نر را تا حد ممکن متقاعد کننده و باورپذیر به تصویر بکشد: نه خیلی کوچک و نه خیلی بزرگ؛ قوی اما نه خیلی چاق. پاتر در هنگام نقاشی گاو نر فقط بیست و یک سال داشته است. نقاشیهای او از گاو و گوسفند معمولاً بسیار کوچکتر است، بنابراین احتمالاً نقاشی گاو نر یک اثر سفارشی بوده، اگرچه سفارش دهنده و مالک آن نامعلوم است. هفت سال پس از خلق نقاشی گاو نر، پاتر به ادعای خانوادهاش، بر اثر "نقاشی افراطی و بیش از حد" درگذشت.
این یکی از نقاشی های مورد علاقه من از موزه مائریتشویس است، یک نقاشی مناسب برای سلفی!