سرچشمه موسیقی کانتری

کاربران عزیز، آهنگ امروز شما باید جانی کش (که من او را بسیار دوست دارم) باشد.

تقریباً می توان صدای موسیقی را از روی بوم نقاشی شنید - صدای سازهای زهی مختلف و هم سرایان. این گروه موسیقی یک دسته تصادفی از نوازندگان، رقصندگان و خوانندگان نیست. این نقاشی نقش مهمی در تولد و تکامل موسیقی کانتری آمریکایی دارد. این نقاشی دیواری مهم، که به نظر می رسد با ریتمی یکپارچه جریان دارد، توسط هنرمند دیارگرا، توماس هارت بنتون، با سبک سیال و شاخص خود در سن 85 سالگی تکمیل شد. اثر "سرچشمه موسیقی کانتری" دارای شانزده پیکر در اندازه های تقریباً  واقعی است و توسط موزه و تالار مشاهیر موسیقی کانتری در شهر نشویل ایالت تنسی سفارش داده شده و نگهداری می شود.

بنتون، که بزرگ شدۀ ایالت میزوری است که عمده شهرت خود را از ترسیم زندگی روزمره مردمان ایالت های غرب میانه دارد، عشق مادام العمر به موسیقی کانتری داشت و از کودکی به آن گوش می داد. دیدگاه او برای نقاشی دیواری این بود که "باید ریشه های موسیقی - سرچشمه ها - را قبل از وجود صفحات گرامافون و ستاره های معاصر نشان دهد." همانطور که در نقاشی نشان داده شده است، موسیقی کانتری آمریکایی ترکیبی از عناصر متفاوت است. این موسیقی ریشه در آهنگ های محلی ای دارد که مهاجران انگلیسی و اسکاتلندی ایرلندی با خود آورده و با فرهنگ آمریکایی تلفیق شده است. در ابتدا، آهنگ ها فقط با کمانچه (ساز زهی) همراه بود، اما با گذشت زمان، بانجوهایی (نوعی تار) از ایالت های جنوبی، سنتورهای آپالاشیا و گیتارهای دشت های غربی اضافه شدند.
به همین ترتیب، سبک‌های مختلف موسیقی، از جمله تصنیف ها، سرودهای انجیل، ملودی‌های بلوز و آهنگ‌های وسترن، ادغام شدند. رقص‌های محلی و موسیقی رودخانه‌ای (که توسط قایق بخار نشان داده شده) و ترانه های خط آهن (که نماد آن لوکوموتیو است) در تکامل موسیقی کانتری نقش داشتند.

تکس ریتر، خواننده مشهور موسیقی کانتری، برای نقاشی دیواری به بنتون نزدیک شد، اما قبل از تکمیل آن درگذشت و به عنوان گاوچران آوازخوان در پیش زمینه نقاشی جاودانه شد. بنتون در حال بازبینی نقاشی دیواری تکمیل‌شده و تصمیم گیری برای بیشتر کار کردن روی موتور بود که بر اثر سکته قلبی درگذشت و اثر را بدون امضا گذاشت.

اینجا یک چهره متفاوت از آمریکا با 10 نقاشی غیرمنتظره از نیویورک است.