مدوسا

دنبال کننده های عزیز هنر روزانه،اگر به یک تقویم هنری برای سال 2020 نیاز داشتید،ما برایتان سراغ داریم!به فروشگاه جدید آنلاین هنر روزانه نگاهی بیندازید: تقویم سالنامه دیواری زنان هنرمند، تقویم سالنامه دیواری با شاهکارهای هنری، و تقویم هفتگی رومیزی با زیباترین آثار هنری و داستان های کوتاهی درموردشان.به تمام دنیا ارسال میشود!

ماه ویژه خود را با نمایشگاه آثار کاراواجیو و برنینی در موزه ی کانزیستریش در وین ادامه میدهیم، برای بازدید از این نمایشگاه تا 20 ژانویه 2020 فرصت دارید. از دستش ندهید! اگر نتوانستید به وین بروید ،روزهای یکشنبه با ما باشید و مطالب گفته شده را بخوانید. :)

هرچند این اثر مدوسا در آثار اولیه دومینکو برنینی و فیلیپو بالینوچی ثبت نشده،سبک و جسارتی که در مارها که روی سر این شکل تراشیده شده اند، با مفهوم هوشمندانه ای از سنگ مرر(یک جنس بد) به شدت امضای برنینی را نشان میدهد.

موهای شگفت انگیز مدوسا که لانه ای برای مارها میباشد،هرکس که به او نگاه میکرد تبدیل به سنگ میشد. پرسیوس که تنها با نگاه غیر مستقیم به او ازطریق سپر فلزی بسیار صیقلی خود توانست از قدرت های کشنده او فرار کند. پرسیوس با این حالت دفاعی سر مدوسا را در خواب برید.

برنینی در این مجسمه که فقط بالاتنه او را ساخته تصویر قبل از پایان یافتن زندگی اش توسط پرسیوس را نشان میدهد. هنرمند در اینجا چندان تحت تاثیر توهم پوشش داده شده در اثر کاراواجیو که به شخصیت هولناک مدوسا نزدیک است قرار نگرفته، بلکه همان برخورد شاعرانه ای که در باتیستای مارینو لاگاری است را مورد استفاده قرار داده. این شاعر از خود سخنان مدوسا استفاده کرده که مجسمه سازان را دعوت میکند تا سنگ شدگی او را موضوع کار خود قرار دهند: میدانم اگر با قلم درز فانی نشده بودم،با نگاه به خود در آینه شفاف ،خودم باعث این اتفاق میشدم.

پاسخ برنینی به شعر مارینو، با نشانی از استعداد و ذوق هنر فنی برای بر انگیختن بهت بیننده طراحی شده که همچنین وحشت آور هم  است. او همچنین با قلم درز خود، یکی دیگر از شعرهای مارینو را ساخت که در آن مدوسا به خواننده هشدار میدهد که حتی با یک نگاه کوتاه از نسخه مرمری چهره او-اثر هنری- میتواند بیننده را به سنگ تبدیل کند. بنابراین برنینی(حداق برای کسانی که میدانند)یک معیار(برای مقایسه) بین هنر دو خواهر شعر و مجسمه ایجاد کرد:همانطورکه مجسمه سازی شعر است:شعر به عنوان مجسمه، گویا، و مجسمه سازی به عنوان شعر بی صدا است.

سزار ریپا نویسنده و نظریه پرداز ایتالیایی، مدوسا را با حسادت و مارهایش را با افکار شیطانی که از قلبی گناهکار می آید پیوند میدهد؛به همین دلیل از این مجسمه میتوان به عنوان نماد خاموش کردن شایعات حسادت و در نتیجه پیروزی اختیار حکیمانه یاد کرد. اهمیت این مفهوم برای برنینی شاید به ترتیب شخصی تر باشد با توجه به پایان ناگهانی رابطه عاشقانه اش با کاستانزا بونارلی و اینکه ویژگی های او کاملا شبیه مدوسا است

پی نوشت: در اینجا 5تا ازمعروف ترین نقاشی ها را از سر مدوسا ببینید که همزمان زیبا و ترسناک است!