این نمونۀ زیبا و کاملاً کلاسیک از هنر روسی، که اکنون گوهر موزۀ دولتی روسیه است را میتوان تا 9 مارس 2020، در نمایشگاه «ایلیلا رپین. به سوی صد و هفتاد و پنجمین سالگرد تولد این هنرمند»، مشاهده کرد. اگر در سن پترزبورگ هستید، آن را از دست ندهید!
در سال 1868، ایلیا رپین، هنگام قایقرانی روی «رود نِوا» در سن پترزبورگ، برای نخستین بار نگاهش به مردان کرجیکش افتاد. او از دیدن این آدمیان بدبختِ افسار بسته، در تضاد با مردم موقّری که در کنارهها سلانه سلانه راه میرفتند، حیرت زده شده بود. وی، پس از دو سفر به وُلگا و آشنایی مستقیم با بسیاری از کرجیکشان، این بوم عظیم را نقاشی کرد. «کرجیکشان وُلگا»، یکی از آثار برجستۀ نقاشی روسیه، عصر جدیدی را در تاریخ نقاشی ژانر (واقعنما) آغاز کرد. رپین صحنه ای را که غالباً در زندگی واقعی شاهد آن هستیم، به یک تعمیم گسترده ترفیع میدهد، و تازگیِ یک ادراک خودجوش از زندگی و حس و حالِ آفتاب و پهنای ولگا را حفظ میکند. دستهای از کرجیکشان در امتداد ساحل شنی رودخانۀ بزرگ به آرامی حرکت می کنند. گرچه آنان صدها مایل را پیموده اند، راه دورشان را پایانی نیست. رپین، ضمن همدردی با قهرمانانش، تحسین خود را از قدرت و استحکام معنوی آنها ابراز می کند. این تصاویر زنده و به یاد ماندنی استاد بر اساس پرترههای باربران واقعی میباشند که در ولگا نقاشی کرده است. وقتی «کرجیکشان وُلگا» در نمایشگاه جهانی ونیز در سال 1873 نمایش داده شد، به شهرت قارهای دست پیدا کرد، در حالی که آکادمی امپریال هنر، مدال «ویژه-لوبرَن» را برای بیان یا اکسپرسیون به رپین اهدا کرد.
پ.ن. با چشمان کُنستانتین کورووین نگاهی به زمستان روسیه بیاندازید!