این نقاشی توسط نقاش بزرگ دربار مانوهار ارائه شده است، نقاشی که آثار بسیار بدیعی را به عنوان عضوی از آتلیه سلطنتی مغول هم در دوران اکبرشاه و هم پسرش جهانگیرشاه، پدید آورده است. این نقاشی مراسمی را که در دوره اکبرشاه در دربار مغول پایهگذاری شد، تصویر می کند. در زمانی مبارک که توسط اخترشناسان دربار محاسبه میشد، این مجلس برپا شده و در آن امپراتور یا یکی از پسران وی در یک ترازوی بزرگ با طلا ، نقره یا سایر فلزات گرانبها وزن میشدند و این جواهرات به فقرا داده میشد.
پسر جوانی که در اینجا در کفه ترازو چهارزانو نشسته است، شاهزاده خرم جوان در جشن تولد 15 سالگی خود در 31 ژوئیه 1607 است. این محوطه خیمه یا باغی است زیر یک سایبان زینتی یا شمیانا. درختان و شاخ و برگ ها در قسمت بالا سمت راست تصویر و میان جزئیات معماری قابل مشاهده است. شاهزاده خرم بر روی یکی از کفه های ترازو نشسته و در کفه دیگر چندین کیسه طلا و نقره وجود دارد. چندین سینی جواهرنشان دیگر نیز وجود دارد از پارچه های گرانقیمت، خنجر و چاقوی مرصع، فنجان و بشقاب و جواهرات ریز که برای اهدا به فقرا در نظر گرفته شده اند و در پیش زمینه این نقاشی به تصویر کشیده شده اند. مقامات و بزرگان شرکت کننده با نام هایشان که با خط نستعلیق نوشته شده اند، شناسایی می شوند. روحانیان دربار طنابهای ترازو را نگه می دارند و برای شاهزاده جوان دعا میخوانند. شاهزاده خرم بعدها شاه جهان، سازنده تاج محل شد.
ثروت عظیم مغولان در این نمایش اغراق آمیز از ثروت، معماری، ترازوهای جواهر و فرشهای گرانقیمت مشهود است. جزئیات ظریف مانوهار در مورد الگوهای لباس، شمیانا، فرش و همچنین حاشیه زینتی بسیار جالب است -به فیگور سه زن در حال رقصیدن بر فرشی که درست زیر شاهزاده خرم قرار دارند، توجه کنید!
مایا تولا
پی نوشت: نقاشی های بیشتر از مینیاتورهای زیبای امپراتوری مغول را از اینجا ببنید.