الیزابت لویی ویژه-لو برون، نقاش دربار و دوست نزدیک ملکه فرانسوی ماری آنتوانت مجبور شد از زندان ها و سر بریدن های گیوتین انقلاب فرانسه بگریزد. او در سال 1792 پاریس را به مقصد ونیز ترک کرد. در همان سال او به ایزابلا تئوتوچی مارینی (1760-1836)، سوژه ی این پرتره، معرفی شد. این معرفی توسط دومینیک ویوین دنون، محقق، باستان شناس و نویسنده، که در زمان ناپلئون در سازماندهی موزه های فرانسه، از جمله موزه لوور، نقش اساسی داشت انجام شد. این پرتره ی آزادانه که توسط ویژه لو برون به دنون تقدیم شده است منعکس کننده ی سلیقه نئوکلاسیک در لباس در آن زمان است. مارینی موهایش را با فر هایی رها آرایش داده است( به جای پوشیدن کلاه گیس که تا همین اواخر مد بود) و لباسی روان و ساده و بدن نما که متاثر از دوران کلاسیک یونان و رم است به تن دارد.
.با این شاهکار ما ستایش از ماه تاریخ زنان را ادامه می دهیم و آن را به لطف موزه هنر تولدو ارائه می کنیم. :)
پ.ن: اینجادرباره ی الیزابت ویژه-لو برون و زنان حاضر در پرتره هایش بیشتر بخوانید. <3