استراحتگاه

هیچکس نمی‌داند اگر فردریک بازیل در ایام جوانی از دنیا نمی‌رفت، تاریخ هنر تا چه اندازه گسترش می‌یافت. او تنها ۲۸ سال داشت که در سال ۱۸۷۰ به عنوان سرباز در جنگ فرانسه و پروس، درگذشت. اگر تاکنون درباره بازیل چیزی نشنیده‌اید باید بگویم او از پیشگامان مهم در پیشرفت سبک امپرسیونیسم بود، که به‌همراه دوستانش؛ مونه، رنوآر و سیسلی در مسیر کشف روشی جدید، برای به تصویر کشیدن واقعیت باهم همراه بودند. تنها ۶۵ اثر از او بجای مانده، که شامل؛ نقاشی مناظر، زندگی آرام روزمره و پرتره می‌باشد. از میان آثار ذکر شده، این اثر تنها چند ماه قبل از مرگ وی خلق شده است.
 "استراحتگاه" در بینال "سالن"، سال ۱۸۷۰ ارائه شد. و در حال نمایش لیز ترهوت، مدل هنری، در داخل یک حرمسرا شرقی است. شرق‌گرایی در بین امپرسیونیست‌های مدرن بسیار مورد توجه نبود (البته به جز رنوآر). اما کاملا مشخص است که چگونه بازیل مشتاق بود، اثر خود را با ترجیحات هیئت داورانِ بینال "سالن" مطابق کند. وقتی به این اثر می‌نگریم بازتابی از آثار دولاکروا و ژان-لئون ژروم، که در آن زمان رئیس هیئت داوران بودند، را می‌بینیم. این یک استراتژی عالی بود، زیرا بازیل می‌توانست هر آنچه را که آکادمی می‌پسندید، نقاشی کند: برهنگی، تزیینات و تجملات. بنابراین او می‌تواند توانایی خود را در نمایش اندام، جامه خزدار، ابریشم و ساتن نشان دهد. اما نقاشی توسط بینال "سالن" پذیرفته نشد.


پ.ن: همه چیزهایی که باید درباره شرق‌گرایی بدانید را در اینجا مطالعه کنید و در اینجا می‌توانید ببینید که دولاکروا چقدر در آن استاد بود!