گوستاو کایلبوت، هنرمند فرانسوی این منظره را از بالکن خود در پاریس در سال ۱۸۸۰ نقاشی کرد. موضوع اصلی این اثر اگر چه بالکنی با نردههای چدنی و منحنیدار است که با یک پترن تزئینی، تمام صفحه را پر میکند، اما در دور دست ما شاهد حضور کالسکه، ستون تبلیغاتی و عبور رهگذران از بولوار هاسمن هستیم.
کایلبوت، برای تاکید بر مرکزی بودن نرده از رنگهای تیره استفاده کرده تا شدیدا در برابر صحنه خیابان، که به شکل پاستلگونهای نقاشی شده، خودنمایی کند. این ترکیببندی جسورانه از باسمههای ژاپنی الهام گرفته شده است؛ برداشت ناگهانی، نقطه دید از زاویه بالا و رنگهای تخت، باعث شد هنرمندانی که بدنبال سبکی مدرن بودند، باسمهها را به عنوان منبع مهمی استفاده کنند.
ون گوگ مجذوب آثار کایلبوت شد. خبر برگزاری نمایشگاهی، او را واداشت تا به برادرش تئو در نامهای بنویسد؛ "در آنجا آثاری از کایلبوت را نیز نمایش میدهند، من هرگز اثری از او ندیدهام و از شما میخواهم برایم بنویسید که آنها چگونهاند."
نقاشی امروز را به لطف موزه ون گوگ در آمستردام ارائه میدهیم.
پ.ن: در زمستان با گوستاو کایلبوت، از پاریس دیدن کنید، در حالی که باران میبارد و با نگاهی گذرا از مناظر بالکنهای شهر! ❤


چشم انداز از میان یک بالکن
رنگ روغن بر روی بوم • ۶۵.۶×۵۴.۹ سانتیمتر