میدونم تابستان به پایان رسیده، اما کی دلش تنگ نشده؟ :)
الیف پیترسن یکی از شِش نقاشی بود که تابستان سال ۱۸۸۶ را در مزرعه فلسکوم واقع در بیروم، در حاشیه شهر کریستینا گذراند؛ پنج نفر دیگر کریستین اسکردسیگ، گرهارد مونته، اریک ورنسکیولد، کیتی کیالند و هریت باکر بودند. آنها با الهام از غروبهای تابستانی نروژ تعدادی اثر منظرهنگاری خلق کردند، و این سرآغازی بر نئورمانتیسیسم بود که یکی از سبکهای اصلی هنر نروژ تا زمان شروع قرن جدید به شمار میآید.
چشمگیرترین اثر پیترسن در این همکاری اثر "شب تابستانی" است؛ نمایش تصویری شاعرانه از دریاچه دهلیوانت با نورپردازی ملایم. سطح کاملا صاف دریاچه درحال بازتاباندن تصویری کمرنگ از هلال ماه و چند ابر در آسمان سرخگون شب است. هنرمند صحنه را در نمایی چنان نزدیک به تصویر کشیده، که تنه درخت در پیشزمینه کاملا ملموس به نظر میرسد. در سمت چپ تنه کَنده شده درخت توس نقش شده، که پرسپکتیو را به تصویر اضافه میکند؛ در غیر این صورت ترکیببندی متعادل و رنگها ملایم میشوند.
فضای آثار نئورمانتیسیسم در تضاد با نقاشیهای روشن و شهودی از فضای بازی است که اگر به اینگونه نقش نمیشدند در این دوره جزو آثار غیرمعمول بشمار میآمدند، همانند آثار اریک ورنسکیولد و گرهارد مونته. شب تابستانی اثر کیتی کیالند شبیه به اثر پیترسن از صحنهای مشابه است، اما با نمایش فضای گستردهتری از دهلیوانت.
این اثر را به لطف موزه "Nasjonalmuseet" در اسلو به نمایش گذاشتهایم :)
پینوشت: شبهای روشن شمالی هنرمندان زیادی را مجذوب خود کرده، در اینجا مجموعهای از شبهای تابستان وجود دارد که توسط هنرمند معروف اثر جیغ، ادوارد مونک به تصویر کشیده شده است.