سیب های سرخ

 هلن شوگرفبك در طول زندگی حرفه ای خود از طبیعت بی جان به ویژه از گل های بریده شده و میوه ها نقاشی می كرد. وی در سیب های سرخ (1915)  نه تنها از رنگ های روشن، لایه های ضخیم رنگ و ضرب قلم رسا، بلکه از چاقوی پالت برای تولید سطح صاف استفاده کرد. قرمز درخشان با رنگ مکملش سبز، برجسته شده است. او در اینجا از رنگهای مختلفی استفاده کرده است: سایه های مختلف سبز، زرد خردلی، قرمز مایل به صورتی و در پس زمینه، بنفش. این رنگ ها به صورت هوشمندانه ای قرار گرفته اند تا یکدیگر را متعادل کنند. شوگرفبک سیب را دشوارترین میوه برای رنگ آمیزی میدانست. 

  بعدها وی در زندگی تأثیرات زمانی را که به عنوان یک زن جوان در پاریس گذرانده بود به خاطر آورد، از جمله پاسخ به کشیدن نقاشی های سیب توسط پل سزان، نقاش بزرگ فرانسوی، که بسیار مورد تحسین او بود. او خصوصاً شیفته روش استفاده سزان از رنگ بود: "... از نظر رنگ، سزان یکی از نقاشان بود که رنگهای کاملاً غیرممکن را کنار هم تنظیم می کرد. با این حال در نهایت تأثیر کلی رنگها کاملا هماهنگ بود زیرا او همیشه دقیقاً از مقادیر مناسب هر رنگ استفاده می کرد. نه تنها تن رنگ بلکه میزان هر تن است که آن را کامل می کند. یک ضربه قلم در یک رنگ اغلب خوب است اما ضرب قلم دیگر از همان رنگ همه چیز را خراب می کند." (نامه به ماریا ویک، نقاش فنلاندی، 3 آگوست 1916)

ما کارهای امروز را از مجموعه گالری ملی فنلاند به لطف Europeana ارائه می دهیم.  >3امیدواریم از جشن های ماه تاریخ زنان لذت ببرید!

پی نوشت: در اینجا بیشتر بخوانید درباره هلنا صوفیا شوجرفبک، این گوهر فنلاندی! 3>