برهنه لمیده

رنوآر در زندگی دو چیز را دوست می‌داشت – برهنگی و سنت والای هنر کلاسیک. در این نقاشی، او به زن زیبای حرمسرا‌ اثر اینگر (در اصل از موزه لوور پاریس – در آرشیو ما آن را ببینید!) ادای احترام کرده است، با اینکه او زن حرمسرای اینگر را به دختری تندرست با گونه‌های گل‌گون تبدیل کرده، و حرمسرا را به چشم‌اندازی امپرسیونیست که یادآور کناره کانال (the Channel coast) است.

شیفتگی رنوآر با پیکر انسان همواره در طول حرفه هنری‌ وی وجود داشت. او صدها نقاشی برهنه از دهه‌ی ۱۸۶۰ تا زمان مرگش کشید. آغاز این شیفتگی را می‌توان در سال‌های جوانی‌اش که در نزدیکی لوور گذراند یافت، جایی که او آثار پیتر پل روبنس، فرانسوا بوشه، و اوژن دولاکروا را مطالعه می‌کرد. او آثار آنها را به همراه همکلاسی‌هایش بازسازی می‌کرد در حالی که برای امتحان ورودی مدرسه‌ی هنرهای زیبا (اکول دُ بوزار) آماده می‌شد.

اگر دوست دارید درباره‌ی رنوآر و امپرسیونیست‌ها بیشتر بدانید، لطفا سری به دوره‌ی عظیم ما و دفترچه امپرسیونیست‌ها بزنید :)

پ.ن: اینجا درباره‌ی لیزه ترئوت بخوانید، زیبای مرموزی که در نقاشی‌های رنوآور دیده می‌شود.

امروز تولد کیت، سردبیر مجله‌ی DailyArt است! ما می‌دانیم که او چه‌قدر رنوآر را دوست دارد. تولدت مبارک کیت! :))