نگاره‌ی جووانا دلی آلبیتزی تورنابئونی

این تخته‌نگاره نمونه‌ای برجسته از چهره‌پردازی فلورانسی قرن پانزدهم است. هنرمندان آن زمان دستورات کلاسیک را دنبال می‌کردند: ابعاد بدن را ایده‌آل به تصویر می‌کشیدند، درحالی‌که انتظار می‌رفت چهره‌های عاری از حالت، شخصیت را نقل کنند. این موضوع هم در خطوطی که گردن باریک را خلق می‌کنند و هم در شکل بدن و اجزای صورت بی‌حالت و بی‌نقص قابل رویت است. در این نگاره‌ی نیم-پیکر، نیم رخ جدی مدل با بازوهای زاویه‌دار و دست‌های درهم گره خورده به تصویر کشیده شده است. در پسزمینه، گلچینی از وسایل شخصی در قابی با معماری ساده به چشم می‌خورد. مرقّع امضای نقاش (کارتلینو) در سمت راست، بخشی از شعر کوتاه مارشال و تاریخ وفاتش با عددنویسی رومی در خود جای داده است. طبق قاب‌بند تزئینی (مدال بزرگ) نیکولو فیورنتینو که شباهت ظاهری و اسمی با این نگاره دارد، مدل این اثر را جووانا تورنابئونی شناسایی کرده‌اند. تصویر تمام پیکر این مدل در دیواره‌نگاره (فرسکو) دیدار حضرت مریم با الیزابت اثر گیرلاندایو در دعاخانه‌ی تورنابئونی در کلیسای سانتا ماریا نوِلا در فلورانس نقاشی شده است. 

-مار بروبیا 

 با سپاس از موزه ی تیسن-بورنمیسا در مادرید اثر امروز را تقدیمتان می‌کنیم. 

پ.ن. تا به حال درباره ی آنکه چرا رنسانس ایتالیا آنقدر منحصربفرد است، فکر کرده‌اید؟ راهنمای‌ ویژه‌مان را اینجا بخوانید. :)

پ.ن.۲. اگر به دنبال کادوهای کریسمس لحظه آخری هستید، لطفا به جوراب‌ها، دفترچه یادداشت‌ها و تقویم‌هایمان در اینجا نگاهی بیاندازید. :)