امروز به هلند زیبا میرویم. این نقاشی داخل کلیسای بورکِک را در اوترخت نشان میدهد. چندین هنرمند هلندی در آن دوره در کشیدن نقاشی برای فضاهای داخلی کلیسا تخصص داشتند اما پیتر یانس سندرام ابتکار منحصربهفردی داشت. او برای جلوهپردازی اغراق میکرد: در اینجا ارتفاع ستونها را کشیدهتر کردهاست که احساس افراشتگی را خلق میکند و به نورخورشید اجازهی تسخیر این ساختمان را میدهد. این نور به طوری خاص شگفتانگیز است؛ با نگاه به منبع نور، پنجرهی وسط ترکیببندی، خیال میکنیم که انگار در وسط این کلیسا ایستادهایم. چند سال پیش از آنکه سندرام این کلیسا را به تصویر بکشد، این مکان با اصول زیباشناختی جدید و بیآلایش پروتستانی بازسازی شد. دیوارها که زمانی چندرنگ بودند، با رنگ سفید پوشیده و تختهنگارههای محراب نیز برداشته شدند.
اما ببینید در سمت راست دارد چه اتفاقی میافتد...پسری درحال بازی با سگ خود است و پسر دیگر روی دیوار گرافیتی میکشد! در کنارش، گرافیتیای از اسب با چهار سواره را میبینیم، اشارهای به داستان چهار پسر دوک آیمون که از امپراطور شارلمانی میگریزند. برخی از مورخان هنر اعتقاد دارند که این تصویر استعارهای به تربیت دارد. بر عقیدهی دیگر مورخان هنر کل این گروه را هنرمند دیگری به نقاشی اضافه کردهاست؛ هنرمندی که با سندرام کار میکرده و یا مدتی طولانی پس از مرگ این هنرمند به نقاشی افزده شدند. بسیار مرموز است!
کاربران عزیز هنرروزانه، از شما یاری میطلبیم. در حال راهاندازی نسخهی ارتقایافتهای از برنامه هستیم؛ برای این کار به جمعآوری ۱۰۰۰۰۰ دلار نیاز داریم. برای کسب اطلاعات بیشتر از پیکارمان برای تامین سرمایهی جمعی اینجا را مطالعه کنید.
پ.ن. سبک فضای داخلی کلیسا یکی از ویژگیهای دوران طلایی هلند به حساب میآید، دورهای غنی از نظر هنری در تاریخ، که رویی پرشکوه و رویی تاریک داشت.