فراق سر لانسلوت و ملکه گینور

ما کمتر درباره‌ی عکاسی به خاطر مسئله‌ی کپی رایت صحبت می‌کنیم اما فردا روز جهانی عکاسی است پس بیایید درباره‌ی اسطوره ی عکاسی در قرن نوزدهم جولیا مارگارت کمرون صحبت کنیم.

جولیا مارگارت کمرون عکاس اهل بریتانیا یکی از مهم‌ترین هنرمندان حوزه ی پورتره در قرن نوزدهم به شمار می‌آید.  او به خاطر عکس‌های سافت فوکوس از زنان و مردان مشهور دوره ویکتوریا ؛ برای تصاویر توصیفی که شخصیت‌های اسطوره‌ها، مسیحیت و ادبیات را نمایش می‌دهد؛ و برای پورتره های نافذش از زنان، مردان و کودکان  شناخته شده است. 

در پایان ماه اوت ۱۸۷۴، الفرد، لرد تنیسون به کمرون پیشنهاد داد که سعی کند تصویرسازی هایی از (Idylls of the King) (۱۸۷۲) او مجموعه شعری که او در مدت تقریباً 40 سال سروده بود، را انجام دهد، پاسخ او به این پیشنهاد، همانطور که انتظار می رفت، پرشور و مشتاقانه بود: "آلفرد اکنون تو نیز چون من می‌دانی که ارتباط من با تو جاودانگی را برای من به ارمغان می‌آورد." هزینه‌های بزرگ تولید و نیروی کار زیاد مرتبط با چنین پروژه‌ای، او را از پیشبرد این کار باز نداشت - تنیسون بهترین شاعر این سرزمین بود و کمرون، امیدوار به همزیستی با او، هم  از لحاظ سود مالی و هم  کسب اعتبار بیشتر به عنوان هنرمند بود. او تصمیم داشت تا اثبات کند که عکاسی معادل هر نوع دیگری از تصویرسازی کتاب است.

کمرون به دنبال مدل‌هایی بود که دقیقاً شخصیت‌های ایزده‌ها را نمایان می‌کنند. او شوهر، خواهرزاده‌ها، دوستان و بازدیدکنندگان خود را استخدام کرد و تلاش‌های زیادی برای هماهنگی آنها با داستان مناسبشان کرد. برای نقاشی "جدایی سرلاسلت و ملکه گوئینور"، به‌طور قابل‌توجهی، ۴۲ عکس مختلف گرفته‌شد تا به نتیجه‌ای مطلوب برسد. مشکل اصلی‌اش در پیدا کردن مدل مناسب برای بازی نقش سرلاسلت بود؛ سرانجام یک نگهبان در کشتی وارداتی محلی در یارموث را پیدا کرد که او را برای بازی این نقش مناسب می‌دانست.

عکس کمرون درباره ی آخرین دیدار دو عاشق قبل از جدایی تراژدیشان برای همیشه را نشان می دهد.

پا نوشت: در اینجا می‌توانید با ۱۳ زن پیشگام در عکاسی آشنا شوید.