مادام دباسان و پسرش

این اثر که زمانی به ژاک-لویی داوید، نقّاش برجسته‌ی نئوکلاسیسیسم نسبت داده شده‌بود، توسط شاگردش، ماری-گلمین بنوست خلق شده‌ است. داوید به شمار قابل توجهی از هنرمندان زن [نقاشی] آموزش داد که آثارشان [در آن‌زمان] به تازگی در نمایشگاه سالن در معرض دید عموم قرار گرفته‌بود؛ چراکه پیش از انقلاب کبیر فرانسه از نمایش آثار هنرمندان زن به شدت خودداری می‌شد. ماری-گلمین بنوست، یکی از بهترین هنرمندان زن آن دوره بود. این چهره‌نگاره از ژن اگل فولکراند کاترین مورگ، با عنوان اگل و پسرش در نمایشگاه سالن سال ۱۸۰۲ م. به نمایش گذاشته شد. ماری-گلمین بنوست در سال ۱۷۹۹ م. با فردی از خانواده‌ی دباسان ازدواج کرد که ثروت بی حد و اندازه‌شان از کشتزارهای شکر و قهوه در جزیره‌ی لا رئونیون، در ۲۴۰ کیلومتری ماداگاسکار، به دست آمده‌بود. جایی که از بردگان به عنوان نیروی کار از اواخر قرن هفدهم میلادی تا الغای برده‌داری فرانسه در سال ۱۸۴۸ م. استفاده می‌کردند. 

پ.ن. اگر میخواهید اطلاعات بیشتری درباره‌ی هنرمندان زن کسب کنید که اغلب در تاریخ فراموش‌شده‌اند، نگاهی به کارت پستال‌ها و دفترچه یادداشت‌های ما با آثارشان در فروشگاه دیلی‌آرت بیندازید! 

پ.ن۲. ماری-گلمین بنوست تنها هنرمند زنی نبود که آثارش را به هنرمندان مرد هم‌دوره‌اش نسبت داده‌اند. در اینجا ۵ هنرمند زن دیگر را معرفی می‌کنیم که آثارشان را به اشتباه به هنرمندان مرد نسبت داده بودند. در زیر می‌توانید درباره‌ی رابطه‌ی پیچیده‌ی دو هنرمند بااستعداد، کنستانس مایر و پیر پرودهون بخوانید که در آن آثار مایر در مقایسه با شریکش کم اهمیت واقع شد.