بندر تریسته

در سال ۱۹۰۷، در سن ۱۷ سالگی، اگون شیله شروع به جداشدن از آموزه‌های سنتی آکادمی وین کرد. متمایل به هنر نوآورانه‌تر جدایی وین، به‌ویژه آثار رهبر آن گوستاو کلیمت، شیله یک مربی پیدا کرد. ملاقات اولیه آن‌ها، احتمالا در کافه موزه در نزدیکی ساختمان جدایی وین، منجر به بازدید از استودیوی کلیمت شد. در آنجا، شیله، پس از نمایش آثارش، این جمله به یاد ماندنی را از کلیمت دریافت کرد: "استعداد؟ بله، استعداد بیش از حد."

از آن سال مهم یکی از مهم‌ترین نقاشی‌های رنگ روغن شیله، بندر تریسته به وجود آمد. این اثر هنری که قایق‌ها را در بندر تریسته به تصویر می‌کشد، نگاهی اجمالی به سبک در حال تکامل شیله ارائه می‌دهد. انتخاب تریسته، که شیله اغلب در سال ۱۹۰۷ با خواهر عزیزش گرتی به آن سر می‌زد، به احتمال به دلیل ارزش عاطفی‌اش به عنوان مقصد ماه‌عسل والدینش بود. تریسته به دور از محدودیت‌های خانه و آکادمی، آزادی‌ای را فراهم کرد که آرزوی شیله برای تعقیب بینش هنری خود بود.

شیله اغلب با علاقه به بازدیدهای خود به تریسته نگاه می‌کرد. در سال ۱۹۱۲ طی یک حبس کوتاه، با رجوع به خاطرات تریسته، شیله قایق‌های آن را از حافظه ترسیم کرد. او در دفتر خاطرات خود نوشت: "من رویای تریسته را دیدم" و اشتیاق عمیق خود را برای دریا و آزادی نشان می‌دهد.

در این نقاشی، تکنیک‌های جسورانه شیله استعداد استثنایی او را به ویژه در به تصویر کشیدن اکسپرسیونیستی بازتاب‌ها به نمایش گذاشت. او با استفاده از روش‌های غیرمتعارف، مانند حکاکی رنگ خشک نشده با مداد یا انتهای معکوس قلم مو، انعکاس‌های آب را به‌خوبی ثبت کرد.

این نقاشی شگفت‌انگیز در مجموعه ۵۰ کارت پستال دریا، کشتی‌ها و سواحل ما در فروشگاه دیلی‌آرت ما حضور دارد. :)

پ.ن: اگون شیله مناظر بی‌نظیری را خلق کرد، اما او بیشتر به خاطر آثار نود بحث‌برانگیزش مشهور است که مخاطبان اوایل قرن بیستم را شوکه کرد!

پ.پ.ن: برای اطلاعات بیشتر از هنر شیله، مقالات ما را در زیر ببینید!