در این اثر بنیادین از نقاشی نئوکلاسیک، که درست پیش از شروع انقلاب فرانسه خلق شده است، ژاک-لوئی داوید به روایتی کلاسیک با محوریت مقاومت در برابر قدرت ناعادلانه، همه در یک ترکیببندی مینیمال و فریزگون پرداخت. موضوع نقاشی فیلسوف یونانی، سقراط (469–399 ق.م)، است که توسط دادگاههای آتن به بیحرمتی محکوم شده بود. سقراط به جای انکار عقاید خود، تصمیم گرفت که با خواست خود تقدیرش را بپذیرد و پیش از مصرف شوکران زهرآلود، در مورد جاودانگی روح بحث کند. با استفاده از شبکهای از حرکات و حالات چهره، هنرمندی داوید لحظات پایانی زندگی سقراط را به وضوح به تصویر میکشد. فیلسوف در آستانه گرفتن شوکران، ارائه شده توسط شاگردی که تحمل مشاهده این رویداد را ندارد، به تصویر کشیده شده است. داوید در جستوجوی صحت، با محققان متبحر در عتیقهشناسی مشورت کرد تا جزئیات باستانشناسانه را، حتی در مبلمان و لباسهای آن دوران، به دقت بازآفرینی کند. شایان توجه است که داوید افلاطون را در پایین تخت نیز آورده است، ارجاعی عمدی به نویسنده متن، فایدون، که این داستان باستانی را حفظ کرد، حتی اگر افلاطون در آخرین لحظات سقراط حضور فیزیکی نداشت.
اثری کلاسیک!
اگر عاشق زیباییهای جاودان تاریخ هنر غربی هستید، باید مجموعه پرینتهای گلچین شده بینظیر ما را بررسی کنید و به خانه خود چند اثر هنری دعوت کنید :)
پ.ن: در اینجا داستان شاهکار دیگری از ژاک-لوئی داوید است: سوگند هوراتیها. این شاهکار نئوکلاسیک یک درام حماسی رومی را به تصویر میکشد.