Édouard Manet
ادوار مانه، یکی از اولین هنرمندان قرن نوزدهمی که زندگی مدرن را نقاشی کرد و یکی از چهره‌های محوری در گذار از رئالیسم به امپرسیونیسم بود، شیفته همه چیز اسپانیا بود. سفر او به اسپانیا در سال ۱۸۸۵ به او اجازه داد تا دانش خود را در مورد آثار هنرمندان اسپانیایی مانند ال گرکو، گویا و ولاسکز توسعه دهد و صحنه‌ها و شخصیت‌های معمولی فرهنگ اسپانیایی را به تصویر بکشد.
مانه در این تصویر از یک ماجو جوان تیزبین اسپانیایی (یک شیک پوش اسپانیایی از طبقه پایین تر)، برادر کوچکترش، گوستاو را به تصویر کشید. او همان شلوار و ژاکت بولرو را پوشیده است که مانه برای نقاشی دیگری به نام مادموازل V... در لباس اسپادا استفاده کرد. هر دو اثر هنری از مهم ترین نمایشگاه رسمی هنری فرانسه در آن زمان، سالن ۱۸۶۳ حذف شدند، اما در همان سال در به اصطلاح '' Salon des Refusés'' به رسمیت شناخته شدند. آن ''نمایشگاه ردشدگان'' برای آوانگاردهای نوظهور در نقاشی بسیار مهم بود: که اثار نئوکلاسیکی مثل ناهار روی چمن از مانه و سمفونی در سفید شماره 1: دختر سفید از جیمز مک نیل ویستلر در آن نشان داده شد. توجه انتقادی همچنین به آوانگارد در حال ظهور در نقاشی مشروعیت بخشید.
استفاده پر جنب و جوش مانه از رنگ‌ها و ضربه‌های قلم موی قوی مورد تحسین بسیاری از منتقدان قرار گرفت. برخی از فقدان عمق روانشناختی در تصویر ماجو انتقاد کردند، با این حال، اشاره کردند که هنرمند جزئیات بیشتری را به صورت و دست‌ها به جز لباس اختصاص نداده است.
پ.ن. در اینجا ۱۰ تا از بهترین پرتره‌های ادوار مانه آورده شده است. آیا همه آنها را می‌شناسید؟