این کلیسا، با آثار نفیس گوتیک، در سال ۱۳۶۹ تأسیس شد، در سال ۱۵۴۶ متروک شد و بعداً توسط هنرمندان رمانتیک آلمانی به عنوان یک موتیف پذیرفته شد. کاروس در آگوست ۱۸۲۰ از آن بازدید کرد و طراحیای کرد که به عنوان مطالعه برای این نقاشی از آن استفاده کند. این اثر هنری، منظرهای را از طریق دو پنجره به سمت آسمان رنگ پریده صبح و تپهای دور به تصویر میکشد. تضاد شدید بین تاریکی و روشنایی، همراه با حضور درختان جوان که نماد چرخه زندگی هستند، تصویر را با حس امید آغشته کرده و به مراقبه دعوت میکند.
این اثر نمونهای از رمانتیسیسم آلمانی است - مملو از معنویتگرایی، نیروهای طبیعت و مالیخولیا. اگر این ژانر را دوست دارید، حتماً باید چاپهای ممتاز ما را در فروشگاه دیلیآرت بررسی کنید. ما چیزی داریم که چشم شما را جلب میکند!
پ.ن. به شاهکار دیگری از کارل گوستاو کاروس دقیق تر نگاه کنید - پرترهای صمیمی از فردی که در فکر فرو رفته است.