نگاره‌ی ژوزت گریس

اغلب اوقات سبک کوبیسم در مقایسه با تاریخ هنرِ سنتی کاملا انتزاعی تلقی می‌شود. این دیدگاه درست نیست؛ پیکاسو درسهای بسیاری از گذشتگان خود گرفت، خوان گریس هم همینطور، خوان یکی دیگر از صاحب سبکان اسپانیایی تبار هنر انتزاعی بود. 

این نقاشی رنگ روغن، نگاره‌ای از ژوزت گریس همسر خوان است که دوره‌ای بنیادی در سبک کوبیسم را بازتاب می‌کند. این اثر نشان‌دهنده‌ی آن است که دیدگاهی که پیرو تجربه‌‌ی آزاد در نقاشی بود دگرگون می‌شود و به سمت دیدگاهی می‌رود که به دنبال پیوستگی‌ای با سبک سنتی نقاشی است،‌ این تغییر متأثر از جو سیاسی فرانسه در دوران جنگ جهانی اول بود.

این بازگشت به سوی حال و هوای کلاسیک در موضوع‌ نقاشی گریس مشهود است،‌ آثار این هنرمند عموماً ارجاعی به تعابیری از گذشته، به‌ویژه به سالهای بعد از ۱۹۱۶م. داشتند،‌ زمانی که خوان شروع به نقاشی با الهام از نقاشانی چون کورو و سزان کرد. به نظر نمی‌رسد که گریس مستقیما این حالت قرارگیری ژوزت در نقاشی را از یکی از مدلهای کورو گرفته‌باشد، اما حالت او تداعی کننده همان وضعیت ساده و روزمرگی قدیمی است که پیکاسو گاهی اوقات به کار میبرد. ارائه بازتفسیرهایی از هنر سنتی فرانسوی، از طبیعت بی‌جان شاردن گرفته تا  زن روستایی اثر کورو،‌ و مناظر سزان،‌ همگی اینها تصوّر خوان به عنوان نقاشی اسپانیایی را تغییر داد، کسی که تحت تاثیر هنرمندان اسپانیایی عصر طلایی قرار‌گرفته بود ( مورخان هنری عموما چنین دیدگاهی از او داشتند) . در عوض آنها این هنرمند را در جایگاهی قرار دادند که در زمینه‌ی تکامل بخشیدن به هنر سنتی فرانسوی فعال بود،‌ چیزی که با ظهور ملی‌گرایی در طول جنگ جهانی اول و بعد از آن شکل گرفت. 

پ.ن. اگر این داستان برایتان جالب است، ممکن است بخواهید به دوره‌ی آنلاین ما با عنوان کوبیسم۱۰۱: پیکاسو، باروک، و دیگر هنرمندان سر بزنید!

پ.ن.۲. آیا از طرفداران کوبیسم و پیکاسو هستید؟ آزمون پیکاسوی ما را بدهید  و ببینید که چقدر از این هنرمند برجسته می‌دانید!