برف در لووی‌سیِن

امروز روز اول زمستان است؛ به همین مناسبت این شاهکار مطلق را تقدیم شما می‌کنیم. لذت ببرید! :)

حومه شهر در زمستان جذابیت خاصی برای آلفرد سیسلی داشت. او در انتقال سودا و حزن طبیعت بی‌نظیر بود. فطرت محتاط و درونگرای او بیشتر با اسرارآمیز بودن و سکون مناظر زمستانی هماهنگ بود تا با صحنه‌های پر جنب و جوش و آفتاب‌گیر مدیترانه‌ای که مورد علاقه هنرمندانی همچون رنوآر است.

همانند مونه، سیسلی نیز تحت تاثیر رویکرد کوربه نسبت به منظره‌های برفی بود. این مضمون به ویژه برای امپرسیونیست‌ها جذاب بود زیرا به آن‌ها اجازه می‌داد تا تغییرات نور را کاوش کرده و با پالت‌های رنگی متنوع آزمایش کنند. سیسلی به جای این که برف را به صورت رنگ سفید یکنواخت به تصویر بکشد، از ضربه‌های کوچک و آهستهٔ رنگی برای ایجاد جلوه‌ای رنگین کمانی با انعکاس‌های مایل به آبی درخشان در سراسر منظره استفاده کرده است.

در برف در لووی‌سیِن، سیسلی با چشم انداز و پرسپکتیو آزمایش می‌کند؛ جاده‌ای پوشیده شده از برف که به دوردست‌ها می‌رود و توسط یک شخص تنها اشغال شده است. حساسیت او در این مناظر لطیف و تخلیص شده، جایی که رنگ‌ها در هارمونی‌های ظریف ترکیب می‌شوند، مشهود است.

ریشه‌های بریتانیایی او نیز ممکن است توضیح و دلیل حساسیت خاص سیسلی باشد. او در طول مدت اقامت خود در انگلستان از سال ۱۸۵۷ تا ۱۸۶۱م. و در بازدیدهای بعدی‌اش به آنجا، در معرض آثار هنرمندانی مانند کانستبل، بونینگتون و ترنر قرار گرفت. علاوه بر این، رویکرد مرسوم بریتانیایی استفاده‌ از آبرنگ، که آزادی بیشتری را در اجرای نقاشی ایجاد می‌کرد، احتمالاً بر سبک و تکنیک او تأثیر گذاشته است.

پ.ن. زمستان فرا رسیده است، بنابراین این یک فرصت عالی برای خرید یک تقویم جدید برای سال ۲۰۲۵ م. است! ببینید چه شاهکارهای زمستانی در تقویم‌های زیبای خود داریم. :)

پ.ن. ۲ اگر این نقاشی را دوست دارید، این منظره زمستانی از کلود مونه را نیز دوست خواهید داشت. این احتمالاً مشهورترین تصویر امپرسیونیستی از زمستان است. آیا تا به حال آن را دیده‌اید؟