گریس و ویلیام اورپِن در سال ۱۹۰۱ م. با یکدیگر ازدواج کردند، و شادی سالهای اولیه زندگی مشترکشان به وضوح در این نقاشیِ خصوصی و صمیمانه به تصویر کشیده شده است. شب (شماره ۲) بخشی از مجموعهای از نقاشیها و طراحیهای خلق شده توسط این هنرمند برجستهٔ ایرلندی در سال ۱۹۰۷ م. است که اغلب به عنوان شباهنگهای خانگی توصیف میشوند. محل خلق این آثار، خانهای کوچک در جادهٔ بیمارستان سلطنتی چلسی بود (که اکنون دیگر از بین رفته است). جایی که اتاقهای دنجش با نور ملایم، شبیه به محیطهای داخلیای بود که قبلا نیز مورد استفاده اورپن بودند.
یکی از ویژگیهای کلیدی این مجموعه از آثار او، قرار گرفتن پنجرهها به صورت عمودی در مرکز است که نمایی از آسمان تاریک لندن را ارائه میدهد. با این حال، تصویر اورپن خالی از هرگونه احساس تاریکی یا محصور شدن است. در عوض، نقاشیها یک حس شادی خانگی را منتقل میکنند. در حالی که گریس در بیشتر آثار حضور دارد، شب (شماره ۲)، اورپن خودش را نیز شامل میشود. هنرمند به سمت همسرش خم میشود، گریس نیز به سمت او خم میشود و چهرههایشان در مرکز تصویر در یک بوسهٔ ابدی ادغام میشود. احساسات گرم نقاشی، قدمی جسورانه برای دوران ادواردی است که منعکس کننده نبوغ زودرس، و روحیه استثنائی و نامرسوم اورپن است. این موضوع او را به یکی از خوش سلیقه ترین و پرطرفدارترین هنرمندان عصر خود تبدیل کرد.
زیباست، مگر نه؟امیدواریم همگی چهارشنبه خوبی داشته باشید! فراموش نکنید به دورهٔ آموزشی آنلاین و رایگان ما سر بزنید. :)
پ.ن. در اینجا میتوانید معروفترین بوسهها در تاریخ هنر را ببینید! آیا همه آنها را می شناسید؟