هنگام بهار

می‌دانیم که ممکن است هنوز برای نمایش نقاشی بهاری کمی زود باشد اما می‌خواهیم با این نقاشی زیبا همکاری ماهانه خود با موزه والترز در بالتیمور را به پایان برسانیم. از آن لذت ببرید! :)

مونه در اواخر دسامبر ۱۸۷۱ م. به آرژانتوئیل، شهری حومه‌ای در ساحل راست رودخانه سن شمال‌غربی پاریس، نقل مکان کرد. بسیاری از چشم‌اندازهایی که او و دیگر نقاشان امپرسیونیست به آن علاقه داشتند، در این شهر کوچک یافت می‌شد؛ شهری که به راحتی از طریق راه‌آهن به پاریس وصل می‌شد. مونه در این نقاشی، علاقه‌ای به ثبت شباهت نداشته است، بلکه در پی بررسی آن بوده که چگونه لکه‌های رنگی به هم آمیخته‌نشده می‌توانند تاثیر نور خورشید در حال تابش از میان برگ‌ها را القا کنند. مونه در اوایل دهه ۱۸۷۰ م.، اغلب نماهایی از باغ حیاط پشتی خود با حضور کامی و ژان، همسر و پسرش را به تصویر می‌کشید. این نقاشی‌ها مانند عکس‌های فوری خوشبختی بودند. کامی در سال ۱۸۷۹ م‌. و در سن ۳۲ سالگی (احتمالاً بر اثر سرطان) درگذشت. 

پ.ن. همان‌طور که پیشتر گفته شد، مونه بارها همسر و پسرش را نقاشی کرد. یکی از این تصویرگری‌ها که یکی از نقاشی‌های مورد علاقه من نیز است، زن با چتر آفتابی است که می‌توانید نسخه‌ی چاپی با کیفیت عالی آن را از فروشگاه دیلی‌آرت تهیه کنید. :)

پ.ن۲. کلود مونه یکی از مشهورترین هنرمندان تاریخ است. اما چقدر درباره‌ی زندگی‌اش می‌دانید؟ ۱۰ نکته درباره‌ی کلود مونه که نمی‌دانستید، اینجاست!