نقاشی گل در قرن ۱۶ میلادی در هلند شکل گرفت و در قرن ۱۷ به یکی از محبوبترین ژانرهای هنری تبدیل شد. بعضی از هنرمندان بهطور تخصصی در این سبک طبیعت بیجان فعالیت میکردند. در ابتدا، این آثار بیشتر برای ستایش باغبانی هلندی—که همیشه بخش مهمی از زندگی در هلند بوده—خلق میشدند. هنرمندانی مثل آمبروزیوس بوشارت از پیشگامان این سبک بودند و دستهگلهایی با چیدمان متقارن را با دقتی گیاهشناسانه و جزئیاتی بینظیر به تصویر میکشیدند.
اما در اواخر قرن ۱۷، هنرمندانی مثل یان داویدس دو هیم سبکی پویاتر و باروکگونه را به کار گرفتند که در آن گلها بهشکل مارپیچ و بههمپیوسته چیده شده بودند. این آثار شامل تکنیکهای خاصی از وهمنمایی (trompe l'oeil) بودند—مثلاً قطرات آب، صدفها و حشرات در نقاشی گنجانده میشدند تا جلوهای واقعیتر پیدا کنند. در کنار زیباییشناسی، این نقاشیها پیامهای نمادین هم داشتند. بسیاری از آنها اشارههای مذهبی داشتند، مثلاً گلهای خاصی نمادی از رنج مسیح یا شکوه آفرینش خدا بودند. در مقابل، وجود حشره، حلزون، شبنم یا جمجمه، نشاندهندهی مرگ و ناپایداری زندگی بود.
ماریا فان اوسترویک—هنرمندی که امروز اثرش را معرفی میکنیم—در همین سبک فعالیت داشت و در نقاشیهای گل و طبیعت بیجان با مفاهیم نمادین شهرت پیدا کرد. در دورهای که این آثار در اروپای مرکزی طرفداران زیادی داشتند، او در کنار راشل رویش به یکی از مهمترین نقاشان طبیعت بیجان در هلند تبدیل شد. سبک ماریا با رنگهای درخشان، جزئیات ظریف و استفاده occasional از کیاروسکورو (تضاد شدید نور و سایه) شناخته میشود. او معمولاً از پسزمینههای تیره استفاده میکرد تا روشنایی و جلوهی سهبعدی سوژههایش را برجستهتر کند. تأثیر سنت trompe l’oeil (ترومپ لی) قرن ۱۶ در آثارش کاملاً مشهود است، بهطوری که با دقت در جزئیات و خلق تصاویری فوقالعاده واقعی، توانست تعریف تازهای از این سبک ارائه دهد.
پ.ن. زیبایی جاودانهی گلها رو به زندگیات بیار! 🌸 مجموعه کارتپستالهای ما رو با موضوع گلها در هنر ببین—یه انتخاب عالی برای دوستداران هنر!
پ.پ.ن. ماریا فان اوسترویک و راشل رویش تنها زنان هنرمند هلندی نبودند که در قرن ۱۷ به شهرت رسیدند! با ۱۰ زن فوقالعادهی عصر طلایی هلند آشنا شو—بیشترشون تا همین اواخر گمنام بودند!