این چهرهنگاره از همسر هنرمند، آمِلی، یکی از مشهورترین آثار ماتیس و شاهکاری در چهرهنگاری قرن بیستم است. قدرت آن در سادگی هندسی خیرهکننده و بازی جسورانه رنگها نهفته است. عمق فضایی به حداقل ممکن کاهش یافته و جلوههای سنتی نور و سایه جای خود را به سطوح خالص رنگی دادهاند.
احتمالاً این نقاشی در پاییز سال ۱۹۰۵م.، پس از بازگشت ماتیس به پاریس از تابستانی که در دهکده ماهیگیری کولیور گذراند، خلق شده است. ماتیس در آنجا، در کنار آندره درن، به آزمایشهای رادیکالی در [بهکارگیری از] رنگ پرداخت و تلاش کرد آن را از نقش توصیفی سنتیاش آزاد کند تا به نیرویی مستقل در اثر هنری تبدیل شود. طیف رنگی نامتعارف در این چهرهنگاره، مستقیماً از آن کاوشهای پیشگامانه سرچشمه میگیرد.
پ.ن. چقدر با هنر ماتیس آشنایید؟ آنری ماتیس در ۱۰ نقاشی را کشف کنید! برای داستانهای بیشتر درباره این هنرمند، مقالات زیر را ببینید.