Unknown Artist
در دوره‌ی پایانی و عصر بطلمیوسی در مصر باستان، حیوانی مثل خدنگ (یا شاید هم شنگ؟!) در قالب تندیس‌های برنزی‌ای مثل این یکی به تصویر کشیده می‌شد—معمولاً ایستاده، با پنجه‌های جلویی بالا رفته، روی جعبه‌ای کوچک. این حالت نماد احترام این حیوان به خدای خورشید هنگام طلوعه. در هر حال، خدنگ به‌خاطر تواناییش در کشتن مارهای سمی، موجودی مقدس شمرده می‌شد. در اسطوره‌ها، این کوچولوهای بامزه به الهه واجت (Wadjet)، ایزدبانوی مصر سفلی، نسبت داده می‌شدن؛ کسی که پرستشگاهش در بوتو، در دل دلتای شمالی قرار داشت.
البته بعضی محققان می‌گن شاید این تندیس‌ها درواقع تصویر شنگ (otter) باشن نه خدنگ—ولی خب، قضاوتش با ما نیست. فقط می‌تونیم بگیم: چقدر دلبره این مجسمه!
پنج‌شنبه‌ی خوبی داشته باشین! و حواستون به مارها باشه!
پ.ن: این مجسمه‌ی دوست‌داشتنی توی مجموعه‌ی۵۰ کارت‌پستال‌های حیوانات ما جا نشده، ولی خیالت راحت—یه عکس نمادین و بی‌نظیر دیگه از یه مجسمه‌ی حیوانی اون تو منتظرته!
پ.پ.ن: حیوانات زیادی توی هنر مصر باستان دیده می‌شن، ولی یه موجود خاص هست که جایگاه خیلی ویژه‌ای داشت—از مجسمه‌های خانگی تا معابد بزرگ، حتی مومیایی می‌شد! می‌تونی حدس بزنی کیه؟ اینجا کلیک کن تا بفهمی!