Slangen II

Klimt keerde terug naar het thema van 'sensuele vrouwen in het water' in twee werken die bekend staan als Water Slangen I en Water Slangen II. Water Slangen I is geen olieverfschilderij en de bleke, ongebruikelijke kleur wordt gedeeltelijk bepaald door het gebruikte medium. Het verschilt niet veel van de voorlopige tekeningen die Klimt als referentie gebruikte, afgezien van de toevoeging van de goudverf en de groene en bladgouddraad die om de vrouwenlichamen verstrikt zijn geraakt. De ondubbelzinnige lesbische omhelzing van zijn modellen zou misschien onaanvaardbaar zijn geweest als het als een rechtlijnig portret was gepresenteerd. Door het werk echter een andere naam te geven en het een allegorisch thema te geven en door de visachtige slang achter de lichamen toe te voegen en elk oppervlak te versieren met goud en patroon, kon Klimt het schilderij aan Wenen tonen zonder angst voor censuur.