Heilige en profane liefde

Titiaan schilderde dit meesterwerk toen hij ongeveer vijfentwintig was, waarschijnlijk om het huwelijk van de Venetiaanse Nicolò Aurelio en Laura Bagarotto in 1514 te vieren. Het wordt geloofd dat dit schilderij de bruid gekleed in het wit, zittend naast Cupido en geassisteerd door Venus afbeeldt. De titel is het resultaat van een eind 18e-eeuwse interpretatie van dit schilderij, wat een moralistische invulling van het naakte figuur geeft, terwijl het waarschijnlijker is dat de kunstenaar een verheffing van de aardse en hemelse liefde probeerde neer te zetten.