De wals

De wals was een van de eerste Nabi-schilderijen van de Zwitserse kunstenaar Félix Vallotton. De Nabi-beweging, die slechts enkele jaren duurde van 1888 tot 1900, pleitte voor een nieuwe spirituele impuls door middel van kunst, waarbij alle vormen van artistieke expressie werden gecombineerd. In dit schilderij zien we schaatsende paren die rondcirkelen op de voormalige ijsbaan van het Palais des glaces op de rotonde van de Champs-Élysées in Parijs. Trouw aan de beginselen van de Nabi-beweging, die de schilderkunst wilde bevrijden van de banden van het realisme en het perspectief, zocht de schilder duidelijk naar vormvereenvoudiging. Vallotton legt de nadruk op het beeld van de paren die de dans tot leven brengen, en niet op de afzonderlijke personages, die niet echt herkenbaar zijn.

De paren die verstrengeld zijn in kronkelende ellipsen en de talloze kleine veelkleurige stippen in de ruimte om hen heen dragen bij tot de suggestie van een nachtelijke sprookjeswereld in het schijnsel van het kunstlicht (het fijne stof van het ijs dat door de schaatsers wordt verspreid en oplicht in de schijnwerpers). In de compositie zijn niet alle referenties naar het perspectief overboord gegooid:  met de rode lijn van de balustrade die over de rechterbovenhoek loopt introduceert Vallotton zeer moderne bouwelementen.

Net als Degas verruimt de kunstenaar het kader van het tafereel door verschillende protagonisten buiten het gezichtsveld te plaatsen, met name de jonge vrouw rechtsonder in het schilderij. In de armen van haar partner - we zien alleen zijn hand op haar schouder - geeft zij zich met vreugde en overgave over aan de duizelingwekkende dans. In een sterk contrast met deze waaier van licht en wals van beweging, zorgt de figuur van de schaatsende vrouw, geëtst als een houtsnede (wellicht zijn inspiratiebron), voor een beeld vol levensvreugde.