Landschap met Bloemen (Nirwana)

Hallo allemaal. Op deze mooie dag hebben we iets groots voorbereid voor jullie. Ben je er klaar voor? Komende maand zullen we, met dank aan Europeana (als je hier nog niet van gehoord hebt, kijk dan meteen wat voor een initiatief dit is!), elke dinsdag en zondag een spectaculair kunstwerk uit een van de vele culturele instellingen van Europa met je delen. Elk werk, of het nu een direct herkenbaar meesterstuk of een onbekend werk, maar onvergetelijke parel is, werd gedeeld door een Europees land als onderdeel van de Europeana 280 campagne. De campagne viert Europa's gedeeld cultureel erfgoed door de uiteenlopende en geweldige kunstwerken die daar onderdeel van uit maken bijeen te brengen. Als je meer van Europeana 280 wilt weten, volg dan #Europeana280 op sociale media of bezoek de Europeana 280 website.

Vandaag delen we dit prachtige werk van de Slowaakse kunstenaar Zoltán Palugyay. Aan de carrière van Palugyay, die beschouwd wordt als een grondlegger van de Slowaakse moderne schilderkunst, kwam abrupt een einde toen hij een tragische dood stierf voor zijn veertigste levensjaar. Gedurende zijn korte leven werd hij synoniem voor Slowaakse moderne kunst. Hij studeerde en verbleef in Boedapest, Krakau (jawel, in Polen), München en Parijs. Zijn brede Europese opleiding inspireerde hem om zowel moderne werken te maken als traditionele Slowaakse werken. Tijdens de jaren 30 van de twintigste eeuw werden zijn werken samen met die van Janko Alexy en Miloš A. Bazovský tentoongesteld in de steden en dorpen van een opkomend Slowakije. Palugyay's stijl liet oud en nieuw samensmelten. Hoewel hij de secessionistische-expressionistische stroming nooit in de steek liet, ontwikkelde hij ook een balladisch beeld van binnenlandse, lyrische proza en surrealistische poëzie. In wezen nam hij de psychologie van Edvard Munch en de symboliek van Paul Gauguin en verpakte ze in de vloeibaarheid van het Slowaakse landschap. Het uitvergrote detail van Landschap met Bloemen (Nirwana) werd het iconische archetype voor een serie schilderijen van Palugyay uit zijn meest productieve periode tijdens de jaren 30 van de twintigste eeuw. De combinatie van zijn stilering van vormen en kleuren, in een draaiende lijn van het secessionistische ritme en de oogwaarschijnlijk decoratieve tonen, onderstrepen paradoxaal genoeg de symbolische boodschap van het schilderij.