Hogepriester Coresus offert zichzelf op om Callirhoe te redden

Dit schilderij is één van de weinige historische werken van Fragonard. Dankzij het succes ervan werd Fragonard toegelaten tot de Academie als 'historieschilder" al verliet hij kort nadien dat pad om frivole hedonistische werken te maken voor de gegoede burgers. De koning kocht dit werk en het werd gecopieerd  als wandtapijt in de Manufacture de Gobelins in Parijs. Het heeft niet Fragonard's typisch speelse elementen, zoals blozende wangen en discrete strelingen (het is een ernstig werk) maar het heeft een onderliggende stroom van liefde en erotiek. Een thema dat hij de rest van zijn carrière zou blijven bespelen.