Dansen in de vlammen

In de zomer van 1925 verbleef Gyoshû met zijn gezin drie maanden in Karuizawa. Elke avond waren er vreugdevuren en Gyoshû keek naar de motten die door de vlammen werden aangetrokken. Zijn zorgvuldig geschetste afbeeldingen van de motten zijn tot op de dag van vandaag bewaard gebleven. Hij schilderde elk van de motten van bovenaf maar hij vervaagde de achterkant van hun vleugels om de illusie te wekken dat zij aan het dansen waren. Zijn vormgeving van de vlammen gaat terug op de afbeeldingen van vlammen op boeddhistische schilderijen en handrollen, maar de manier waarop hij de toppen van de vlammen als spiraalvormen schilderde is gebaseerd op zijn observatie van echte vlammen. De diepe duisternis van de achtergrond is een subtiele toon die hij na veel vallen en opstaan bereikte. Zelf zei hij hierover: "Als men mij zou vragen het opnieuw te schilderen, dan zou ik deze kleur geen tweede keer kunnen creëren". Voor Gyoshû was dit werk een amalgaam van klassieke stijl en werkelijke waarneming, alles versmolten in een hogere dimensie. Het is dan ook representatief voor de Taishô-periode, waarin de kunstenaars  bekend waren met zowel het realisme en het symbolisme. Prachtig, is het niet?