Genii (Figuren uit een Ballet) by Paul Klee - 1922 - 24 x 16,5 cm Zentrum Paul Klee Genii (Figuren uit een Ballet) by Paul Klee - 1922 - 24 x 16,5 cm Zentrum Paul Klee

Genii (Figuren uit een Ballet)

Pen, waterverf en potlood op papier, omzoomd met waterverf en pen op karton • 24 x 16,5 cm
  • Paul Klee - 18 december 1879 - 29 juni 1940 Paul Klee 1922

We kunnen het werk van vandaag presenteren met dank aan het Zentrum Paul Klee. Daar wordt Genii (meervoud van "genie") tentoongesteld tijdens de huidige tentoonstelling "Paul Klee: Images in motion" (Paul Klee: Beelden in beweging). Ik zou willen dat ik kon bezoeken in Bern, Zwitserland - geniet ervan!

Genius, het enkelvoud van het woord Genii zoals Paul Klee het gebruikte in de titel van dit werk, verwijst naar een beschermgeest die een grote rol speelden in het geloof van de oude Romeinen. Elk mens - en alleen de mens - had zijn eigen genius, die stierf als de persoon stierf. De genius vertegenwoordigt de persoonlijkheid en gaat over het al dan niet kunnen krijgen van kinderen. Dit is ook waar de hedendaagse betekenis van het woord "genie" vandaan komt, namelijk de creatieve kracht en inspiratiebron van een bijzonder begaafd persoon.

De twee figuren in de aquarel Genii (Figuren uit een Ballet), geschilderd in 1922, zijn makkelijk te herkennen als twee vrouwelijke dansers. De houdingen van de benen en de uitgestrekte, bijna op vleugels lijkende, armen, laten er geen twijfel over bestaan. De figuren zijn op magische wijzen samengesteld: de grootste heeft stralende blauwe ogen, een charmant torso en wendbare schoentjes; de kleinste draagt een witte jurk en haar gezicht lijkt wel een solsleutel. Maar Klee beeldt hier niet alleen twee dansers in beweging af. Hij gebruikt alles wat hij tot zijn beschikking heeft, zoals lijnen, vormen en kleur om de dynamiek van het tafereel te accentueren. De contouren van de twee figuren worden herhaald als een echo, waardoor de suggestie van verschillende bewegingen wordt opgewekt. De schaduwen in de voorgrond worden richting de rand van het schilderij steeds donkerder. Echter onderaan het werk veranderd de kleur van donker bovenin naar bijna wit aan de rand. Dit schept het gevoel van een toneelvoorstelling waarbij de dansers, tegen een donkere achtergrond, in de spotlights staan.