Vier bomen

Egon groeide op in een provinciaal leven op het platteland net buiten de stad - zijn vader was een treinstation meester in Tullin. (We raden bezoekers van Tullin aan om een wandeling te maken, de oever van de Danube te bekijken en het Schiele museum te bezoeken, het is de moeite waard). Beter dan wie dan ook zou Egon uiteindelijk het afbeelden van het platteland overtreffen - bomen, zonnebloemen, een besneeuwd veld, een klein rustig dropje, een kasteel, ruïnes - en het een andere betekenis zou geven. Zijn schilderij Vier bomen, 1917, is bijvoorbeeld de perfecte expressie van de kunstenaars conflict tussen zijn eigen morbide insipiratie en de kracht van vitale energie. Zijn relatie tot de natuur linkt hem, op paradoxale wijze, met de traditie van de grote Germaanse romantici.