Oog in Oog

Munch gebruikte vaak schaduwen en kleurringen rond zijn figuren om een aura van angst, dreiging, angst of sexuele intensiteit te benadrukken . Deze schilderijen zijn geïinterpreteerd als reflecties van angsten van de kunstenaar zelf, hoewel je ook kunt zeggen dat ze een betere representatie van zijn turbulente relatie met de liefde zijn en zijn pessimisme over het menselijk bestaan in het algemeen. Veel van deze schetsen en schilderijen zijn in verschillende versies gemaakt, zoals Madonna, Handen and Puberteit en zijn ook overgezet als houtgravures en lithografieën. Munch had er een hekel aan om van zijn schilderijen te scheiden, omdat hij zijn werk als een eenheid van expressie beschouwde.  Dus om zijn productie te verzilveren en inkomen te genereren begon hij met grafische kunst om reproducties te maken van zijn meest beroemde schilderijen - inclusief die in deze reeks. Munch gaf de persoonlijke doelen van zijn werk toe, maar hij gaf ook een bredere zin aan:  "Mijn kunst is echt een vrijwillige bekentenis en een poging om mijn relatie met het leven aan mijzelf uit te leggen — het is daarom eigenlijk een soort egoïsme, maar ik hoop voortdurend dat ik hierdoor anderen kan helpen om inzicht te krijgen”.