Blauwe danseressen

Rond 1880 maakten de grijze tinten van Degas plaats voor schitterende kleuren van rood tot roodbruin en zijn gedempte tinten werden vervangen door warmere. Dit ging gepaard met een verandering in stijl en techniek waarbij pastel zijn voornaamste medium werd. Degas was de enige 19e-eeuwse schilder die pastelktijt tot zijn primaire middel maakte. Hij zag dat pastel een balans vormde  tussen schilderen en tekenen waardoor hij kon schilderen alsof hij tekende. Ook breidde hij de mogelijkheden van pastelkleuren uit door ze te combineren met gouache, waterkleur, oliën gemengd met terpentine en zelfs monotypes. Degas' latere schilderijen van danseressen halen de figuren compleet uit de realistische omgeving van het podium. Het verlichtende maaswerk van kleuren werd nu oppermachtig. De danseressen worden de essentie van ritmische beweging, pure uitstraling van kleur. Degas werd bij het maken van zijn werken geïnspireerd door zijn passie voor het Parijse leven met zijn theaters, danshallen, circussen en wellicht zijn favoriete onderwerpen, de paardenrenbaan en het ballet. Naar schatting heeft Degas ongeveer 1.500 schilderijen, pastels, prenten en tekeningen van danseressen gemaakt.