Vincent Van Gogh
Het volgende bericht verscheen op 30 december 1888 in het tijdschrift Le Forum Republicain uit Arles: “Afgelopen zondag, om 11.30 uur 's avonds, belde Vincent Vaugogh [sic], een schilder van Nederlandse afkomst, aan bij Bordeel nr. 1, vroeg naar een vrouw genaamd Rachel en gaf haar … zijn oor, zeggende: 'Bewaak dit object met je leven'. Toen verdween hij. Toen de politie op de hoogte werd gebracht van de actie, die alleen maar die van een zielige gek kon zijn, ging de politie de volgende dag naar zijn huis en ontdekte dat hij op zijn bed lag, klaarblijkelijk op sterven na dood. De ongelukkige is met spoed naar het ziekenhuis gebracht.” De verhalen over wat er die nacht gebeurde, lopen uiteen.
Maar wat de exacte omstandigheden ook waren, welke onderliggende motivaties Van Gogh ook hadden kunnen dwingen om het te doen, het gebeuren maakte in feite een einde aan een van de beroemdste werkrelaties in de kunstgeschiedenis, toen Paul Gauguin de volgende dag op de trein naar Parijs stapte. . Negen weken lang hadden ze samengewoond en onderdak gedeeld in het Gele Huis, net buiten de oude stadsmuren van Arles in Zuid-Frankrijk, elkaar aansporend als collaborateurs en ook als rivalen. De droom was geweest om 'een studio in het zuiden' op te richten, zoals Van Gogh het uitdrukte, een gemeenschap van kunstenaars, met hemzelf en Gauguin, de grondleggers, die allemaal in harmonie met de natuur en, zoals hij hoopte, met elkaar werkten.