De wieg

Precies 175 jaar geleden werd Berthe Morisot, een van "les trois grandes dames" van het impressionisme geboren. In 1864 exposeerde zij voor het eerst in de zeer gerenommeerde  Salon de Paris. De Salon was de officiële, jaarlijkse tentoonstelling van de Académie des beaux-arts in Parijs, gesponsord door de overheid en met een jury van academici. Het werk van Berthe Morisot werd geselecteerd voor zes opeenvolgende salons. In 1874 nam zij deel  aan de eigen tentoonstelling van de "afgewezen" impressionisten, waaronder Paul Cézanne, Edgar Degas, Claude Monet, Camille Pissarro, Pierre-Auguste Renoir, en Alfred Sisley. Ze was getrouwd met Eugène Manet, de broer van haar vriend en collega Édouard Manet. Morisots werken zijn bijna altijd klein van formaat. Ze werkte in olieverf, aquarel of pastel en maakte ook tekeningen in diverse technieken. Rond 1880 begon ze te schilderen op onbewerkte doeken - een techniek waarmee Manet en Eva Gonzalès in die tijd ook experimenteerden - en haar penseelvoering werd losser. In 1888-89 ging haar penseelvoering over van korte, snelle streken naar lange, golvende streken die de vorm bepalen. De buitenranden van haar schilderijen werden vaak onafgewerkt gelaten, waardoor het doek zichtbaar werd en het schilderij een spontanere indruk gaf. Na 1885 maakte ze meestal voorbereidende tekeningen voordat ze aan haar olieverfschilderijen begon. Morisot creëert een gevoel van ruimte en diepte door het gebruik van kleur. Hoewel haar kleurenpalet enigszins beperkt was, beschouwden haar collega-impressionisten haar als een "virtuoos colorist". Ze gebruikte meestal heel veel wit, puur of gemengd met andere kleuren. Morisot schilderde wat ze dagelijks meemaakte. Haar schilderijen weerspiegelen de 19de-eeuwse culturele beperkingen van haar klasse en geslacht. Ze vermeed stads- en straattaferelen en schilderde zelden naakten. Net als haar collega-impressioniste Mary Cassatt concentreerde ze zich op het huiselijke leven en portretten waarbij ze familie en persoonlijke vrienden als model kon gebruiken, onder meer haar dochter Julie. Vóór de jaren 1860 schilderde Morisot onderwerpen die aansloten bij de School van Barbizon, voordat ze zich toelegde op taferelen die de vrouw van toen afbeeldden. Schilderijen zoals "De wieg" van vandaag, waarin we zien hoe een kinderkamer er toen uitzag, tonen haar gevoeligheid voor mode en reclame, en haar vrouwelijk publiek begreep dit goed. Ze schilderde ook landschappen, portretten, tuinen en scheepstaferelen. Later in haar carrière werkte Morisot met meer ambitieuze thema's, zoals naakten. Naarmate ze meer naakten schilderde, begon Morisot zich ook meer te richten op voorbereidende tekeningen: ze maakte droge-naaldetsen en tekeningen in houtskool en kleurpotlood -- Sinds 2012 presenteren we elke dag een nieuw kunstwerk aan meer dan 300.000 mensen over de hele wereld. Nu vragen we jouw hulp - we willen een nieuwe versie van DailyArt maken, maar we hebben hiervoor $15000 nodig. Op deze website vind je hoe je ons kan helpen met een gift: http://support.getdailyart.com. Hartelijk dank!