Jupiter en Io

Deze sensuele scène tussen Jupiter en Io is geïnspireerd op Ovidius' klassieker, de Metamorfosen. Io, dochter van Inachus, de eerste koning van Argos, wordt verleid door Jupiter (Zeus in het Grieks), die zich achter de duinen verbergt om de jaloerse Juno (Hera in het Grieks) niet te kwetsen. Jupiter had vaak een oogje op andere vrouwen en nam diverse vermommingen aan om zijn verschillende escapades te verbergen: zo nam hij de ene keer de gedaante aan van een zwaan en de andere keer van een adelaar. Op dit schilderij wordt hij niet zozeer iets anders, maar hult hij zich in een donkere wolk, ook al is het helder daglicht. Hij omhelst de nimf, zijn gezicht nauwelijks zichtbaar boven het hare. Io trekt Jupiters vage, rokerige hand naar zich toe met nauwelijks bedwongen sensualiteit. Ooit wilde de hertog van Mantua, Federico Gonzaga, dit schilderij en de bijhorende kunstwerken in een kamer hangen die gewijd was aan de vele liefdes van Jupiter.