Mysterie en Melancholie van een straat

Hier is een verlaten straat vastgelegd, badend in dat specifieke soort middagzon in de herfst, wanneer alles lijkt alsof het in het ongewisse is. Het is nog geen zonsondergang, maar het is duidelijk dat de dag snel voorbij zal zijn. Lange schaduwen accentueren elke textuur en beweging. Het etherische licht lijkt bijna tastbaar en geeft de wereld het aanzien van een droom en in de donkere schaduwen is de nacht al aangebroken. In deze griezelige ruimte heeft of zal iets diepgaands plaatsvinden, maar we zijn niet op de hoogte van die scène. Dit is een leeg podium. We zien de straat kort na of vlak voor een ongeziene dramatische gebeurtenis. De dreigende schaduw van een standbeeld, uit het zicht, trekt een meisje naar zich toe - dat ook niet meer lijkt dan een waas. De doos op wielen, met zijn schimmige interieur, lijkt op beknelling te duiden, wat het gevoel van een naderende tragedie nog meer benadrukt. In dit verontrustende, beklijvende werk presenteert Giorgio De Chirico, een grondlegger van de Pittura Metafisica (metafysische schilderkunst) stijl, een voorloper van het surrealisme, het concept van de straat vol met geschiedenis en mogelijkheden, in melancholie en in mysterie . Elke banale lege straat zou in dit licht als sinister en toch verontrustend mooi kunnen worden gezien.