Het strand bij Palavas

Gustave Courbet bezocht Alfred Bruyas in Montpellier in de zomer van 1854. Gedurende zijn bezoek ging hij naar de kustplaats Palavas, waar hij de kust misschien wel voor de eerste keer zag. Courbets onafhankelijkheid en kracht schijnen door in dit dramatische schilderij; een studie van platheid en het licht suggestieve van een oneindig gevoel van ruimte. Gedomineerd door de lijn van de horizon dat het werk door midden breekt, bouwt de zware verf het oppervlak van de kust op en geeft het diepte aan de kalme zee terwijl het in de verte strekt. Gezeten op een rotspunt tilt het enige figuur van een man zijn hoed op, alsof hij de zee groet of viert. De persoon zou zowel Courbet of Bruyas kunnen zijn, en het eigenaardige gebaar wellicht een vertegenwoordiging van de kunstenaars eigen ervaring van wat voor hem een nieuw landschap is. Whistler's schilderij Harmonie in Blauw en Zilver, gister voorgesteld, is een ode aan dit werk.