Vilhelm Hammershøi
Dit kunstwerk kunnen we je tonen dankzij het Statens Museum for Kunst (Staatmuseum voor Kunst) in Denemarken. Bedankt!
Veel werken van Hammershøi laten het interieur zien van zijn woningen. Door de jaren heen zou hij zijn verschillende woningen als atelier gebruiken en ze tevens als onderwerp van zijn werken maken. Hij zocht zijn woningen niet willekeurig uit. Zij werden gekozen op basis van de ruimte die zij boden aan zijn schilderijen. De kamers vormden het uitgangspunt voor de algehele context en in die ruimte konden figuren optreden terwijl zij daar iets aan het doen waren, alsof je naar een intieme kamervoorstelling keek. In een interview met het tijdschrift Hjemmet (Thuis) in 1909 zei Hammershøi: 'Ik houd van oud; mijn voorkeur gaat uit naar oude gebouwen, oud meubilair, de unieke en onderscheidde sfeer die deze dingen uitstralen.' ...
Hammershøi behoorde tot een internationale beweging die een traditionele context, zoals interieurs, gebruikten om uit te zoeken welke ruimte er al schilderend was. Deze kunstenaars accentueerden fenomenen als licht, lucht en water. Die waren belangrijker dan het verhaal. Hun aandacht was gefocust op hoe ze het beste de verf op het doek aan konden brengen. Veel kunstenaars maakten in deze tijd ook al gebruik van fotografie als uitgangspunt voor hun schilderijen. De fotocollectie van Hammershøi bevat verschillende afbeeldingen van straten in Kopenhagen en achtertuinen die een duidelijke connectie hebben met zijn schilderijen. Hammershøi schilderde niet alleen interieurs. Hij waagde zich ook op straat om een aantal gebouwen en plaatsen in de stad te schilderen. Deze plaatsen werden met zorg geselecteerd en werden vaak geschilderd alsof je door een karakteristieke, mistige waas keek.