Harald Sohlberg
In zijn necrologie schreef iemand dat de Noorse schilder Harald Sohlberg als artiest eenzaam en vergeten was: "Ooit was hij een gevierd artiest". Nu hij dood was zou "de kilte die over hem hing, dooien". Sohlberg's beleefde ten volle de mythe van het genie zoals beschreven in de romantiek en overgenomen door de symbolisten. Een houding die ten dele zorgde voor zijn tragisch isolement. Zoals Munch ontkende hij obsessief de rol van andere artiesten in zijn ontwikkeling . Hij nam afstand van de discussie over zijn plaats in de kunstgeschiedenis en zocht de herkomst van zijn artistiek ontwaken alleen in zichzelf. Sohlberg schreef dat zijn vormen onbewust hun oorsprong hadden in zijn gevoeligheid voor het landschap. Het verschil tussen de textuur van de hemel en de aarde gaf hem het gevoel op een zware en robuuste planeet te staan en in de grenzeloze ruimte te staren. Hij schreef zijn eenvoudige vormen en de grote lijnen van zijn werken toe aan zijn allereerste indruk van een landschap. Het beginpunt was de persoonlijke ervaring. Bijgevolg ging het beleven van het onderwerp door de artiest voor op zijn verbeelding.
Sohlberg werd opgeslorpt door het concrete landschap dat hem onringde en door zijn emotionele reactie daarop. Hij bezocht de Royal School of Art and Design in Christiana, bekwaamde zich later bij graficus en schilder Johan Nordhagen en volgde les aan de kunstschool van Kristian Zahrtmann. HIj is vooral bekend voor het afbeelden van de bergen van Rondane en het stadje Roros. Zijn bekendste werk is mogelijk "Winternacht in Rondane" in verschillende versies.
Kordian, bedankt voor het suggeren van deze artiest :)