De Hongaarse schilder Szinyei was bijzonder geïntrigeerd door technische innovaties - tijdens zijn studietijd probeerde hij een vliegtuig te bouwen. Toen zijn zwager hem uitnodigde voor een tochtje in een heteluchtballon was hij dan ook meteen enthoesiast. Hij nam met plezier de uitnodiging aan, want een mens die in de lucht vliegt, hoeft niet geïnteresseerd te zijn in de onbeduidende zaken van zijn medemensen die rondkrioelen op de grond.
Het zwevende luchtschip, dat de zwaartekracht overwon, werd een symbool van de vrijheid van het menselijk denken en de creativiteit. 1887 was een moeilijk jaar voor de kunstenaar en zijn problemen liepen uit op een echtscheiding. De volgende jaren concentreerde hij zich op de opvoeding van zijn zoon Félix, die bij hem was gebleven. Toen Félix het huis verliet, werd Szinyei door zijn vrienden aangemoedigd om weer te gaan schilderen. De rest van zijn leven schilderde hij onophoudelijk, hoewel hij nog steeds zeer kritisch was overzichzelf en minder schilderijen per jaar produceerde dan voorheen.