Zijn hele leven lang was Dürer in de ban van het idee dat de perfecte menselijke vorm beantwoordde aan een systeem van verhoudingen en afmetingen en kon worden gegenereerd door gebruik te maken van een dergelijk systeem. Tegen het einde van zijn leven schreef hij verschillende boeken waarin hij zijn theorieën codificeerde. Dürer's fascinatie voor de ideale vorm komt tot uiting in Adam en Eva. De eerste man en vrouw zijn afgebeeld in bijna symmetrische, geïdealiseerde houdingen, elk steunend op één been, het andere gebogen, en elk met één arm lichtjes omhoog gebogen vanaf de elleboog, weg van het lichaam. De figuur van Adam doet denken aan de Hellenistische Apollo van Belvedère, die eind vijftiende eeuw in Italië werd opgegraven