Een loge in het Théâtre des Italiens

De theaterzaal en in het bijzonder de loge, een populaire plaats voor society-uitwisselingen, was een onderwerp dat door de impressionisten vaak werd gekozen. Het beroemdste van dit soort werken is zonder twijfel In de loge (Londen, Courtauld Institute Galleries), dat Renoir inzond voor de eerste tentoonstelling van de impressionisten in 1874. Dit schilderij van Eva Gonzalès is rond dezelfde tijd gemaakt. De eerste versie hiervan zou wel eens door de Salon van 1874 geweigerd kunnen zijn want na enkele wijzingen werd het tentoongesteld in de Salon van 1879 waar het enthousiast onthaald werd. De jonge kunstenares beweerde dat ze les had gekregen van Manet, die haar als vriend adviseerde. Deze relatie is duidelijk terug te zien in het werk, zowel in de keuze van een 'modern' onderwerp als in de scherpe contrasten waarbij een bleke huid en lichtgekleurde stoffen tegen een donkere achtergrond zijn geplaatst. Het boeket aan de rand van de balustrade is bijna een directe verwijzing naar de meester en herinnert aan de bloemen die Olympia worden aangeboden. Je kunt je zelfs afvragen of Manet niet rechtstreeks betrokken is geweest bij het ontwerp van dit schilderij, aangezien er een pastelversie van hem bestaat, die echter een schets is gebleven. De vreemde afstandelijkheid van de figuren die Henri Guérard, de latere echtgenoot van Eva en haar zus Jeanne Gonzalès voorstellen, doet ook denken aan Manets besluit om de toeschouwer nooit een explicitete interpretatie van het onderwerp te geven en zo de valkuilen van anekdotes en een gemakkelijke sentimentaliteit te vermijden.