Jupiter et Semele is een schilderij van de Franse symbolist Gustave Moreau (1826-1898). Het is gebaseerd op de klassieke mythe over de sterfelijke vrouw Semele, moeder van de god Dionysos, en haar minnaar, oppergod Jupiter. Semele kreeg verraderlijk advies van de godin Juno, vrouw van Jupiter, die haar zei Jupiter te vragen in volle goddelijke glorie aan haar te verschijnen. Jupiter wilde dat wel, maar bracht haar gewelddadige dood teweeg met zijn goddelijke donder en bliksem. Dit schilderij is een uitbeelding van “vergoddelijkte fysieke liefde” en de overweldigende ervaring die “simpelweg de meest overheerlijk uitdrukking is van een orgasme voorstelbaar”, die Semele verslindt wanneer Jupiter in volle glorie voor haar verschijnt. Moreau schreef over dit werk: “Semele, van goddelijkheid doordrongen, herschapen en gereinigd door deze wijding, sterft door de bliksem getroffen, en met haar sterft de genie van de aardse liefde, de genie op geitenhoeven.” Moreau beschreef zijn doek: “Te midden van kolossale luchtgebouwen, die fundering noch dak hebben, overdekt met welig tierende, trillende vegetatie, deze heilige flora die zich aftekent tegen de donkere blauwen van de met sterren bezaaide hemelkoepel en de woestijnen van de lucht, de God die zo vaak wordt aangehaald, verschijnt in zijn vooralsog onvertoonde pracht.”




Jupiter et Semele
olieverf op doek • 213 x 118 cm